Foto's!

Alle foto's van mijn reis bewaar ik op Dropbox.

Jullie kunnen ze bewonderen via de volgende link,

https://www.dropbox.com/sh/lzm7bsz1hd6rvjc/I7FdAVmHvm

Costa Rijca!

Hola a todos!

Jawel, jullie lezen het goed! Costa Rijca, want het is een rijk land!
Een week geleden ben ik met 4 andere toeristen de grens van Nicaragua naar Costa Rica overgestoken....dat was 1 van mijn onhandigste dagen want ik liet alle belangrijke dingen vallen! Mijn paspoort, al mijn dollar kleingeld, mijn vliegticket dat ik als bewijs moest laten zien, mijn busticket...
Enfin, ik had geluk dat ik Costa Rica binnen mocht want je moet een bewijs voorleggen dat je het land verlaat met een bus- of vliegticket wat ik niet had. Maar meneer de grensbewaker was tevreden met mijn (Spaanse) mondelinge toelichting over mijn reisroute en nam genoegen met mijn (niet meer geldig) vliegticket van Peru naar Belgie! Niet meer geldig omdat mijn ticket gewijzigd is en ik op donderdag 8 augustus 2013 om 22u zal landen in Zaventem....Jawel, noteer de datum maar al en het weekend vrijhouden voor enkele feestjes kan geen kwaad denk ik!

Wat viel mij meteen op in Costa Rica?
Dat de bussen geen oude, rammelende versleten Amerikaanse schoolbussen zijn, maar eerder bussen a la De Lijn! De mensen wachten om in te stappen en dan stappen ze ook nog braaf 1 voor 1 in en betalen de chauffeur! Er hangen zelfs knopjes in de bus waarop je kan drukken en dan weet de chauffeur dat je wil uitstappen!!! Echt Belgisch dus!
Geen 3 tot 4 mensen opeengepropt, maar ieder op een eigen stoel!
Geen gegil en geroep als je wil afstappen en geen gewring en getrek met de backpack om op te stappen!
Zelfs de motorrijders dragen hier een helm EN een soort van fluovestje! Het lijkt wel even alsof ik terug in Belgie ben!
De snelwegen zijn hier zelfs beter als in Belgie....

En dat was mijn eerste ervaring van Costa Rica!
Alhoewel de verbinding van bussen niet goed is, want ik moet twee keer overstappen om in Monteverde te geraken EN de laatste 35km duurden 2,5u omdat de weg een zandpad in de bergen was dus moeilijk voor de bus om er te geraken....gelukkig toch nog een beetje het gevoel dat ik in Centraal-Amerika ben!

En ohja, ook de mannen hier tonen interesse in Belgische vrouwen! Hahaha...
Een oude man naast me op de bus kon maar niet stoppen met loeren en zei de hele tijd hoe mooi ik was en wat een mooie benen ik wel niet heb en vroeg achter de liefde en....
Hij bood me zelfs een dinner en slaapplaats aan want volgens hem had ik geen bus meer naar Monteverde. Gelukkig had ik de 4 andere toeristen achter de hand en met 5 konden we niet bij hem blijven slapen hahaha! Natuurlijk hadden we wel nog een bus naar Monteverde! De oude snoeperd!

In Monteverde zit je in de bergen omgeven door een prachtige groene natuur! Ideaal voor een ziplining te doen dus!
Het regende de hele dag dus met een regenjas, lange broek en dichte schoenen vloog ik tussen de natuur door! Ziplining is dus via kabels glijden van de ene naar de andere plek over de vallei!
Er was een tarzanswing bij, eerst een vrije val en dan zwieren maar! Me tarzan oeh oeh oeh!
De laatste kabel was 1 km en deed ik a la Superman, je wordt zo vastgemaakt dat je al vliegend over de vallei gaat! Geweldig! Al gierend (in het Engels gillend) vlieg ik naar de overkant! Zalig!

De volgende dag reisde ik via Puntarenas naar Quepos waar ik Todd en Kelly opnieuw ontmoette in de hostel (met zwembad)! In de namiddag gezwommen en langs het zwembad gelegen totdat het begon te regenen....

De dag daarna was het weer perfect en was ik met Kelly naar het nationaal park Manuel Antonio gegaan. We hadden veel geluk want die dag was de inkom gratis voor iedereen omdat het park x aantal jaren bestond. Yippaaa, 10 dollar uitgespaard! Dat zijn weer 2 boxen wijn...

Het nationaal park was PRACHTIG! Veel dieren gezien, een baby-slang, aapjes, iguaan, salamanders en luiaarden (sloth). Het park wordt omgeven door prachtige stranden, jullie kennen ze allemaal vanuit de boekskes! Heerlijk! Een gevoel van rust overvalt je en genieten en gelukkig zijn is het enige wat je kan zijn!

We koken ons zelf een potje met veel groenten en maken het gezellig in de hostel onder ons.

De volgende dag reizen we naar San Jose, de hoofdstad, en wachten daar 2 uren voor de bus naar Puerto Viejo de Talamanca, een dorpje vlakbij de grens van Panama aan de Caraibische kust.
In de bus komt er een Amerikaan langs me zitten en heeft een boek vast met de titel
-Be inspired now!- Ik zei dat ik de titel van zijn boek leuk vond en hij gaf het boek aan mij, hij is namelijk de auteur van dat boek en ik kreeg het cadeau van hem....Sweeeet!

's Avonds tegen 21u komen we aan na een hele dag bussen. Ik check in in een hostel, Todd en Kelly in het hotel erlangs omdat het hier volzet was. Samen gingen we nog iets eten, een lekkere salade met kip, ananas en palmharten! Hhhhmmmmmm!!!
Ik vind het dorpje super leuk, heel chill! Vanuit de bar klinkt de reggea-muziek je in de oren en de sfeer in het dorp is heeeel chill! We gaan nog een pintje drinken in de plaatselijke bar maar geloof het of niet, maar van een hele dag bussen ben je moe! Van de voorbije dagen voelden mijn benen zo moe dat ik toch niet meer kon dansen dus gingen we maar slapen!

Gisteren naar het strand gegaan en genoten van dit prachtige uitzicht en beseffen dat je nu in dat plaatje van de boekskes ligt! Palmbomen met kokosnoten, prachtig zand, heerlijk water met perfecte golven....wat wens je nog meer?!

Tegen 15u komen de wolken opzetten en wordt het frisser dus zijn we gaan relaxen in de hostel na een super goede en warme douche jajajaja in Costa Rica hebben ze warm water!!!
Een theetje en een stuk bananencake want dat had ik mijn zussen beloofd eerder op skype...Ze hadden me uitgenodigd om een stukje taart te komen eten, die lieve zussen toch! Willen mij een beetje emotioneel maken...hehehe Het smaakt heerlijk! Merci!

Vandaag opgestaan in de regen en het regent nog altijd!!!!!! Ben er alleen uit geweest om mijne was op te halen en naar de supermarkt te gaan om kei lekker vers stokbrood te kopen met ham en kaas en eieren om ons te verwennen met een lekkere sandwich!
Mijn dagboek is bijgeschreven, mijn foto's staan op dropbox en er zal binnenkort een link volgen zodat jullie AL mijn foto's kunnen zien! Ik heb weer een armbandje gemaakt en heb de Israelische mannen het aangeleerd want zij hadden ook touw gekocht. Ze nodigden me net uit om met hen mee te eten, een typische Israelisch gerecht....NICE! En Todd is nu aan het koken voor ons....
Jullie horen het goed, ik word hier lekker verwend! Mag wel na zo een saaie dag zoekend naar self-entertainment! Daarom ook nog eens een update op mijn blog!

Morgen reis ik naar Panamalalalala! Ook hier zullen Todd en Kelly met mij meereizen totdat ik de boot neem naar Colombia!

Binnenkort een link met alle foto's!

En fingers crossed dat de zon terug gaat schijnen hier....
Voor iedereen een verpletterende knuffel zonder zweet vandaag!

Nicaragua...que lindo!!!

Voordat ik Nicaragua verlaat, een dankwoordje :-)

Jaja, ook Nicaragua is een fantastisch land, enorme contrasten tussen arm en rijk, maar een natuur om U tegen te zeggen! Intens gelukkig, dat ben ik!

Na mijn familiaal verblijf in Leon ben ik met Todd en Kelly naar Granada gegaan. Omdat ze de volgende dag naar Costa Rica gingen, hebben we ons afscheid goed gevierd! Vanaf 16u zaten we op een terras met uitzicht op de prachtige cathedraal met een Toña (plaatselijk bier) in de hand.
Uiteindelijk zitten we met andere Amerikanen aan tafel die ook nog onze rekening betaalt! Mijn idee over Amerikanen is sindsdien toch wat veranderd! ;-)
We blijven bij de Toñas, ook in de karaokebar waar geen kat is, tot middernacht.

De volgende dag goed ontbeten, skypen met de hele familie :-) en boekje lezen in de hangmat! Rustig bekijken wat ik hier wil zien.

Ik besluit de volgende dag de bus te nemen naar Catarina om het uitzicht over de stad en de twee meren te hebben. In de hostel zeggen ze dat er minder bussen rijden door verkiezingen, maar dat houdt mij niet tegen om te gaan. Ik stap op de bus en weet dat ik om half 2 de laatste bus terug heb. Geen idee hoe laat het is, laat het avontuur maar beginnen!
Zes andere gringo's stappen ook af in Catarina en ga met hen naar het uitzichtspunt. We zien een storm over het meer trekken richting ons....
In de bus waren we nog kei hard aan het zweten, nu zaten we binnen te schuilen voor de regen met een warme thee! Het positieve is dat het hier na een uurtje lelijk regenen ook stopt en terug zonnig wordt! *vind ik leuk*

Zij gaan de afdaling doen door het bos richting het meer....ik ga met hen mee...we zien wel hoe we terug in Granada geraken!
De afdaling is pittig en modderig en minder leuk toen ik besefte dat ik die weg ook terug omhoog moest!
Na anderhalf uur leek er geen einde aan te komen en zei een local dat het nog eens zo ver was naar het meer!
Euhm, niet met mij eh! Ik ben op mijn sandalen, heb niet genoeg water bij en niks te eten EN ik wil niet in de donker terug omhoog! Gelukkig dacht Luke er hetzelfde over en wij zijn terug gedraaid! Oh my god wat een conditie kweek ik hier!!! Zweten zweten zweten!!! Mijn topje was kletsnat toen ik terug boven was, maar ik was terug boven :-) Goed gedaan, Liesbeth!

We nemen de laatste bus naar Masaya om daar de laatste bus naar Granada te nemen. Heb niks meer gehoord van de anderen... Ik ben weer veilig en wel in de hostel!

De volgende dag hang ik de toerist in de stad uit met mijn camera in de hand! En ik denk dat alle mannen van Granada verliefd op me zijn want zoveel kusjes en complimentjes heb ik nog nooit gekregen op 1 dag, wat zeg ik, op 1 uur!
Want na een uur wandelen had ik het gezien en moest ik vooral afkoelen in de hostel!
's Middags ga ik een typische vigoron eten op de plaza. Het is yuca, met koolsalade en gefrituurd varkensvel geserveerd op een bananenblad....ja wadde, niet het smakelijkste ooit! Het gefrituurd varkensvel was stukken beter dan de gekookte versie maar heb het toch laten liggen...Arme kindjes proberen dingen te verkopen en er was een meisje dat de overschot van mijn eten vroeg. Met plezier mocht ze het meenemen, ze vouwt het bananenblad bijeen en ik zie ze een paar tafeltjes verder smullen! Ze kijkt op en lacht, ik lach terug en mijn hart breekt!

Om 14u vertrek ik met de boot richting het eiland Ometepe. Ik settel me op het dek, muziek in de oren en genieten van het uitzicht! Dat uitzicht wordt beter en beter naargelang de zon meer zakt.
In de verte het uitzicht op het eiland dat bestaat uit 2 vulkanen met daarbij een gekleurd wolkenspel door de zonsondergang. De meesten staan buiten op het dek te genieten...
Met de muziek van Daan in mijn oren wil ik dansen op de boot! Met een smile op mijn gezicht sta ik puur te genieten en ben ik intens gelukkig!!!!!

Samen met 2 Australische meisjes, Nicholas (California) en Oli (Engeland) neem ik een taxi naar onze hostel en gaan slapen naar een simpel avondmaal.

De volgende dag willen we gaan zwemmen in het meer, maar vinden geen strand in de buurt dus wandelen de andere kant eens op, eten iets en besluiten de namiddag met rum-cola en kaarten door te brengen.
Gezellige namiddag en in de avond gaan we samen iets eten. Dat wil zeggen dat we eerst een stevige afdaling maken naar het dorp en na het eten ook weer een pittige tocht terug hadden! Een afkoeldouche en slapen! Ofja, vanaf 3u zijn we wakker door een rat in de slaapzaal. Een slaapzaal die absoluut iets wegheeft van een veldhospitaal!

De volgende dag reis ik met Oli verder...haha...in de namiddag gaan we iets eten in het dorp en we willen eigenlijk in een andere hostel slapen omdat we de rat geen aangenaam gezelschap vonden, maar alle hostels zijn volzet!
De eerste keer dat ik dat meemaak, maar geen nood! Om 17u - 17u30 is er een laatste bus naar Altagracia, een dorpje verderop waar meer hotels zijn. Om 18u staan we nog steeds in de donker langs de kant van de weg te wachten. En natuurlijk....net op het moment dat je er niet meer in gelooft en opgeeft en begint te wandelen, komt de bus aan!!!! :-)

Oli reist de volgende dag verder naar San Juan del Sur, ik blijf nog een nachtje op het eiland op een strand. Niet zoveel te beleven en het nationaal park in de buurt had ik op een uur gedaan... dus vooral relaxen en kennisgemaakt met Paco de Koreaan! :-)

Met hem neem ik de volgende ochtend de boot terug naar het vasteland en nemen we een collectieve taxi naar San Juan del Sur.

Hier relax ik nog even aan het strand voordat ik door Costa Rica ga racen! :-)
Gisterenavond schildpadden gaan spotten want die komen nu op het strand om eieren te leggen en ik heb het hele proces gezien! Er kwam een schildpad op het strand, vollebak een nest aan het graven en zodra het diep genoeg is, begon ze eieren te leggen. We hebben het perfect kunnen zien, ze heeft er wel 100 gelegd!!! Maar waarschijnlijk overleeft er geen 1 van door de dieren die ze opeten of de plaatselijke bevolking die ze pikken om op te eten of te verkopen. Er is wel bewaking voorzien, maar die kunnen ook niet de hele kustlijn in de gaten houden natuurlijk!
Van het moment dat de schildpad klaar was, kwam ze uit haar trance, en maakte het nest weer dicht zodat je er niets meer van zag!
Daarna wandelde ze weer rustig terug de zee in.....oooooohhh zo schoon!

Jaja Nicaragua, zo schoon! Absoluut een topper!

Typisch eten is hier vooral gallo pinto dat je overal bij krijgt! Het is een mix van jawel, rijst en bonen! Maar ik ga sffs een lekkere spaghetti maken a la Liesbeth ZONDER rijst en bonen!

De prijs wordt hier altijd in dollar weergegeven omdat ze dit voor de toeristen doen *vind ik niet leuk*

Waaaw, na dit verhaal moet je het merendeel weten van mijn doen en laten, maar toch missen jullie nog het meeste omdat ik dat niet kan uitleggen in woorden en beelden!
Ik word gewoon aan de omgeving, aan de hobbelige wegen, aan de kapotte overvolle bussen, aan de kippen, varkens en koeien op de weg, aan de arme kindjes die bedelen, zelfs aan de prachtige taferelen word je gewoon!

Ik heb vooral al geleerd dat alles goedkomt en dat alles kan, hoe dan ook!
De mensen hier leven met zoveel minder als bij ons, maar lijken zoveel gelukkiger!
Daar kunnen wij, Europeanen, nog veel van leren!

Een dikke zoen vanuit Nicaragua van een heel gelukkige Liesbeth!

Nicaragua....Leon! Nicaragua...Leon!

Rainer en Katja van Berlijn reizen samen met hun zoontje Anton van 2,5 jaar van Mexico naar Panama. Ze huren nu een huis in Leon en wij (Todd, Kelly en ik) zijn een weekje bij hen gaan logeren.
Nadat we de grens van Honduras naar Nicaragua veilig hadden overgestoken, kwamen we aan in Leon en voelde ik meteen de warme zonnenstralen weer! Joepie!!!

We lieten het adres lezen aan de taxichauffeur maar hij kende het adres niet....ik las het adres voor en toen kende hij het wel. Veel mensen zijn hier analfabeet en dat was een duidelijk voorbeeld!

We komen aan in het huis en het is super mooi! Alles erop en eraan, hond inbegrepen :-)

Meteen een wasmachine laten draaien, zalig! Alle kleren uit mijn rugzak en die rugzak onder bed!

De eerste dag vrij rustig gehouden, de buurt een beetje verkend en een pedicure laten doen samen met Kelly! Heel grappig! De man die onze voetjes hielp schoonmaken begon een babbeltje te slaan met mij en allemaal goed en wel, maar hij wou duidelijk nog een keer afspreken.

De volgende dag ben ik met Kelly naar het strand gegaan. De bussen zijn oude schoolbussen van Amerika en er lopen de hele tijd dames op en af die chips of pasteitjes verkopen...We probeerden een pastei met kip en de andere met ananas....Lekker!
Terwijl we wachten, loopt het zweet van mijn rug en doe ik alsof ik in een sauna zit om er enigszins toch van te genieten.
Een keer vertrokken waait er een briesje door mijn haren EN draaien ze popmuziek van de jaren '90! Wat een feestje!

Aangekomen in Las Penitas, zoeken we een plekje op het strand. Niet moeilijk want we zijn de enige! Op het zwarte zand is het niet lang vool te houden dus staan we al snel in zee! Heerlijk genieten van de zon, zee, strand en een cocktail natuurlijk!
We bussen terug naar huis en Todd heeft zelf lasagne gemaakt, overheerlijk!!!

De dag daarna zijn we met zijn allen het centrum ingetrokken. Prachtige taferelen van koloniale kerken, oude huizen, voetballende jongeren op straat, marktjes, verkopers, ...
We gaan in ViaVia (reiscafe/hostel uitgebaat door Belgen) eten en ik smul er van een vaca borracha. Letterlijk vertaald een zatte koe, maar men bedoelt hier gewoon Belgisch stoofvlees!
Het was super lekker!
Daarna verder de stad verkend en inkopen gedaan en touw gekocht om mijn hangmat op te hangen.

Die avond dus kunnen genieten van een huisbereide watermeloen-daiquiri in mijn eigen hangmat, heerlijk!

Vandaag een fantastische dag gehad!
In de voormiddag wat relaxen...naar de post gegaan om een box kleren naar huis te sturen want mijn backpack zat overvol! En jajaja, wie kom ik op de terugweg tegen....mijn stalker van de pedicure! Hij was de avond ervoor hier aan de deur geweest voor mij,,,,sjeeezes!
Nu fietste hij speciaal terug om een babbeltje te slaan en nodigde mij uit om iets te gaan drinken vanavond, maar nee dank je! Emailadres om te chatten? Nee tis ok zo! Dag!

Enfin, na een voormiddag relaxen en spelen met Anton ben ik met de dames Kelly en Katja de vulkaan gaan beklimmen. De mannen hadden het in de voormiddag gedaan.
Met een groep van 7 toeristen kruipen we in een jeep-truck en hobbelen we richting de vulkaan. We krijgen elk een rugzak en een board om mee naar boven te nemen.
We hebben het geluk dat de zon aan het zakken was en het merendeel van de tocht in de schaduw was, wat nog veeeeel zweten was!
We maken veel plezier onderweg, de gids zet zijn muziek op en we trekken al dansend naar boven. Hij weet precies op welk plekje we moeten staan voor de ideale foto en met de zonsondergang erbij resulteert dat in schitterende foto's!!!

Na een ferme tocht en een fotoshoot doen we onze knie- en elleboogbeschermers aan, een overall erover en een beschermingsbril op. Dat board dat we heel de weg meegesleurd hebben, dient om van de vulkaan te sliden!
Het begint donker te worden en ik zie niet speciaal veel door de beschermingsbril, dus gewoon gaan met die banaan! Hiiiihaaaaaaaaaaaaa, oh nee, mond dicht, lava in the face and in the pants!!!
Super tof! Nostalgie alom want het lijkt wel alsof je met de slee door de sneeuw glijdt :-)

Thuis aangekomen, douchen en opnieuw een lekkere lasagna a la Todd!
De laatste avond samen.....morgen reis ik nog met Todd en Kelly naar Granada, maar zij reizen meteen door en ik blijf er eventjes....

Ik vind Nicaragua nu al leuk! Alleen al door dit super verblijf in Leon met alles erop en eraan!
Het is hier ook heel veilig om alleen over straat te lopen! Alleen krijg ik veel mannelijke aandacht, soms leuk, maar soms ook helemaal niet leuk!!! Enfin, helemaal klaar om de rest van Nicaragua te ontdekken!
Tot de volgende keer!

Honduras gevaarlijk?

Na mijn duikervaring op Utila ben ik naar de stad La Ceiba op het vasteland gegaan.
Ze hadden me een hostel aangeraden aan de rand van de jungle met uitzicht op een rivier dus daar wou ik wel even vertoeven!
Ik settel me in de dorm (slaapzaal) en merk dat ik er alleen ben...buiten de mieren die ik van mijn voeten moet slaan.
Ik leg een trektocht vast voor de volgende dag en entertain mezelf door te lezen, armbandje maken, lezen en eten wat de pot schaft, namelijk varkensvlees met tortilla, bonen en tomaten/ajuin-salade.

Volgende dag rond een uur of negen vertrek ik met de gids, klaar om te hiken. Voor de tocht begint steken we de rivier over met een rubberbootje....Een rivier die bekend staat om in te raften...

Voor we vertrekken zegt Juan dat ik moet opletten waar ik mijn handen en voeten zet tijdens de trektocht want er zitten slangen...nice to know en need to know!

Het was regenachtig en het is volop regenseizoen dus de jungle was glad en hoe meer we stegen, hoe meer stenen en rotsen dat ik moest trotseren!
Gevaarlijk? Ja levensgevaarlijk!
Plezier? Ja, enorm veel plezier!
Bij een waterval kunnen zwemmen, heerlijk om midden in de jungle in het water te plonsen!

Daarna werd de tocht er niet gemakkelijker op...integendeel! Moesten jullie mij daar zien klauteren, er was meteen een helikopter overgevlogen met bevel om in te stappen haha!
Soms leek het ook onmogelijk om op die rots te komen of was het zo glad dat je bijna uitgleed, maar elke keer was er wel een manier, een oplossing om verder te geraken! Ik was dan ook heel trots op mezelf en noemde mezelf Superwoman! Yeah

Een tweede waterval gepasseerd van wel 60 meter en daarna terug gedaald via een veiliger pad.
We kwamen uit bij de rivier tegenover de hostel....
Kan je zwemmen? vroeg Juan.
Ja, ik kan zwemmen, maar...

Ok dan gaan ze de rivier overzwemmen. We steken al je kleren in deze plastiek zak en we zwemmen naar de overkant...

Euhm....shit, ik heb gezegd dat ik kan zwemmen, euhm....gaan we echt deze rivier overzwemmen, de rivier die bekend staat om te raften....euhmm.....Ok! Vamos!
Zwemmen tegen de stroom in en hoppaaaah I made it!!!! Ahja....ben superwoman naha!

Na een douche soep gegeten met gekookt varkensvel in....IEUW! Heb ik mooi aan de kant laten liggen, want die brokken vet met zelfs nog haren op, kreeg ik niet door mijn keel! Nadat ik geproefd had weliswaar!

De volgende dag via San Pedro Sula naar het meer gereisd. Op mijn eerste busrit constant gepraat met Victor, een man van Honduras... Interessante babbel over Honduras en Belgie, de verschillen en situatie van het land enzo....terwijl de vrouw achter mij de hele tijd haar afval uit het raam zwiert!

In San Pedro Sula de bus gezocht naar het meer van Yojoa en Josh ontmoet die precies naar dezelfde plek wilde als mij, namelijk naar de hostel/brouwerij!

Ik was heel blij om een andere toerist te zien en Josh was ook mijn perfecte travelbuddy voor de drie dagen rond het meer!
Eerste dag was het veel aan het regenen maar hebben we toch een bus genomen naar een waterval.
Je kon een tour doen om achter de waterval door te gaan dus daar gingen we voor!
ik vroeg de gids of het glibberig was en hoe het pad er naartoe was en hij zei dat het heel veilig was en het pas breed genoeg....NIET dus!

We gaan gewoon over de glibberige rotsen richting de waterval en al zwemmend en klauterend geraken we tot bij de waterval....Ela manneke, dat is niet wat je zei he! Dit is levensgevaarlijk!
En wat voor antwoord kreeg ik van hem?
Ja, het is veilig met mij, maar heb je fun?
Ja natuurlijk is dit fun, de adrenaline giert door je lijf!
Ik neem zijn hand vast en volg hem blindelings.....letterlijk want het water van de waterval valt naar beneden waardoor je niets of toch bijna niets kan zien!
Hoofd naar beneden en door je mond ademen, was de tip van de gids.
We maken drie stops in kleine hollen om te bekomen, maar op een gegeven moment kijk je omhoog en besef je dat je echt onder die grote waterval staat! Prachtig om te zien!
De terugweg hebben we gelift, jawel, liften kan in Honduras....je moet gewoon weten waar je het kan doen! Wel in een pick-up, in de regen, maar we waren toch al door en door nat van de waterval...

De avonden in de brouwerij zijn supergezellig....niet alleen door deeigen gebrouwen pintjes maar zeker door de andere reizigers en de uitbaters die van Belgie/Nederland zijn!
Een kampvuur, hangmatten en goed gezelschap....meer had ik niet nodig!

De volgende dag met Josh gaan hiken....een 4 uur durende tocht wat best pittig was! Maar we hebben een speciaal dier gezien....een zipote. We zagen er1 en plots was er ook 1 aan de andere kant, super kort bij ons waardoor we het op een loop zette omdat we zo hard schrokken haha!
Veel kolibri's en kleine vogeltjes gezien en afen toe een waterval in de jungle of een panoramisch zicht over de prachtige natuur!

De laatste dag heb ik vooral gelezen want wou mijn boek uitlezen zodat ik het kon wisselen....

In de late namiddag ben ik alleen naar een koffieboerderij gegaan, een natuurparkje. Inkom betaald en daarna de weg gevraagd....maar de man zegt dat het te gevaarlijk is om alleen nog rond te wandelen in het park.....damned...heb een klein stukje gewandeld maar toch de raad van de locals opgevolgd...

De dag daarna ben ik samen met Todd en Kelly (Chicago) naar de hoofdstad Tegucigalpa gereisd...
Ik was heeeeeel blij dat ik samen met hen kon reizen want de stad zag er vuil, arm en gevaarlijk uit.
Ook al ben ik ondertussen al gewoon aan de mannelijke aandacht #Hi Baby, where are you going?# of # Hola, mi amor, kiss kiss kiss# of gewoon het geluid dat je maakt om een kat te lokken...hehehe!

Een pizza gaan eten in de pizzahut voor het donker werd en daarna de tijd doorgebracht in de hotelkamer. De volgende dag om half tien richting Nicaragua vertrokken...

En nu vertoef ik in een eigen huis in Leon

Een Duits koppel dat rondreist met hun kind van 2,5 jaar hebben dit huis gehuurd voor een maand en er was nog een kamer en badkamer extra dus.....Todd, Kelly en ik logeren nu bij hun!
Meer verhalen de volgende keer.....

Besluit van Honduras.....alles kan en alles mag, gevaarlijk of niet het is FUN!

Honduras!

Mijn eerste indruk van Honduras was...gevaarlijker.

De mannen zijn meer in cowboy-stijl gekleed en de vrouwen dragen normale kledij. Niet meer de traditionele klederdracht die ik gewoon was in Guatemala.

Mijn eerste stop was in Copan Ruinas, waar ik naar het Via Via ging. Een hostel, bar, restaurant uitgebaat door Belgen! De eerste nacht in een dorm geslapen op een andere locatie, maar daar was niemand...en omdat ik bijna jarig was wou ik liever in de Via Via slapen.

Ik voelde me als een prinses in mijn groot bed met eigen badkamer! Ook heerlijk ontbijt met gouda-kaas....ZALIG!

Op wandel naar de ruines kom ik 3 reizigers tegen die ik daarvoor in Quetzaltenango (Guatemala) had ontmoet. Super! Samen de ruines bezocht, die eigenlijk mooier waren als die in Tikal. Hier kon je veel meer details zien en het was veel rustiger...

Op mijn verjaardag de volgende dag naar een Duitse brouwerij gegaan met een Nederlands koppel Yvonne en Marcel.Met hen ben ik de dag daarna ook naar een finca geweest, een plek waar ze vooral koffie en mais telen...
Carlos, de zoon van de eigenaar, haalt ons op in zijn grote pick-up...
Owla, rijke stinkerd! Hij heeft 200 hectare grond, net zoals zijn broers en zussen en hij heeft een guesthouse gemaakt op een van zijn gronden en teelt koffie. Er werkt 40 man standaard voor hem, 50 tot 250 in hoogseizoen...Ja wadde, en wij rijden door die arme dorpjes...Wat een contrast!

Enfin, in zijn guesthouse krijgen we een eigen kamer met badkamer, proeven we vers appelsiensap, eten een geplukte appelsien, proeven verse cacaobonen, gedroogde cacaobonen, koffie.....
Al goed onder de indruk van al het lekkers!

We wandelen naar zijn paarden en verkennen de prachtige omgeving te paard. Onderweg laat hij ons ook verschillende vruchten proeven en een heerlijke pompelmoes gegeten! Heerlijk!

Na de tocht worden we bij zijn ouderlijk huis verwacht en daar hebben ze een fantastische maaltijd voor ons bereid met allemaal eigen gekweekte producten, zelfs zelf gemaakte kaas!

Eerst een waterkerssalade met kaas en tortilla, dan een soort stoofvlees in een super lekkere saus met een aardappel, yuca en vele gestoomde groenten, hhhmmmm!
Als afsluiter een koffie en een gekarameliseerde banaan! WOW!

Na een siesta krijgen we een rondleiding in zijn koffie-bedrijf, hoe ze de koffie verwerken...

En daarna...tijd om te relaxen en genieten in een well-ness midden in de jungle gemaakt bij warmwaterbronnen ZALIG!
Een bad met modder als gezichtsmasker, een ander bad voor voetmassage door te lopen op keien afwisselend in koud en warm water, een schoudermassage onder een waterval, een natuurlijke sauna en stoombad of gewoon een heet bad!
We hadden deze well-ness helemaal voor ons alleen....totdat het donker werd!

Na een douche mochten we onze voetjes weer onder tafel schuiven voor een groentensoep met kip en een speciaal pikant sausje met daarin bloemen....heel lekker!
Daarna pupusas (zijn gevulde tortillas, deze met hun zelfgemaakte kaas) met een tomatensalade, rijst met groenten en gebakken bananen......Smullen!!!

Heerlijk nagenieten in een hangmat en deze tour was perfect!!!

De dag daarna mijn eerste misselijke busrit naar La Ceiba aan de kust!
Een nacht geslapen in een dorm, alleen. Of nee, met een beest dat mij wekte om 3u s nachts en mij dus uit de slaap hield...weet nog altijd niet wat het was...denk een dikke muis of rat...enfin, om de zoveel tijd schudde ik stevig met mijn bed om hem weg te jagen!

De volgende ochtend een taxi naar de haven. De taxichauffeur vertelde me over het geweld in Honduras. Elke dag worden er wel 2 mensen vermoord, 4 per dag in San Pedro Sula....Ze vormen bendes en hij zat ook in een bende...Als iemand met iemand anders problemen heeft (kan een verkeersconflict zijn of een burenruzie of weet ik veel) kunnen ze je inhuren om iemand te gaan vermoorden voor 50 000 lempiras. 30 000 meteen te betalen, 20 000 na de moord....(lempiras delen door 25)
De toeristen zijn hier vrij veilig ALS je natuurlijk niet in bepaalde gebieden komt en zeker s nachts niet alleen op wandel gaan....

Enfin, na een uur dobberen kwam ik aanop Utila!
Op de ferry, Kristie, leren kennen en samen een duikcenter opgezocht...
De voorbije dagen heb ik dus lessen gehad, zowel theorie als praktijk, examen afgelegd en verschillende proeven onder water gedaan zodat ik nu met trots kan vertellen dat ik mijn Open Water Certificaat behaald heb. Dat wil zeggen dat ik overal ter wereld mag duiken tot 18 meter diep.

Vanavond een all-you-can-eat-and-drink BQQ bij iemands thuis om dat te vieren!

Enkele feiten...

- heb de eerste keer mijn EHBO moeten uithalen voor mijn duim die ik in de ventilator had gestoken (er is geen beschermingskap over...woeps!)

- was gisteren (licht) gedehydrateerd en heb mijn anti-hydratatie-oplossing moeten gebruiken

- was super bang voor het duiken....

- was super trots achteraf!

- je kan boeren laten onder water terwijl je duikt

- mijn mooiste compliment op reis was Van welk deel van Spanje kom je? Of Je hebt een mooi Spaans accent...

- het wordteen gewoonte om koude douches te nemen

- een deurslot open je hier door het te sluiten en omgekeerd...snappie? Ik ook nog niet altijd!

- ik heb mijn eerste yoga-lessen hier gedaan en ze zijn best intensief

- ik heb deze week geen alcohol gedronken, wat een prestatie is al reizend in hostels met constant happy hours en gezellige avonden!!!

- mijn benen zien er super sexy uit met alle zandvlooien- en muggenbeten.

- de onderwaterwereld is echt een wonderwaterwereld!

Dikke zoenen!!!!

Hasta luego Guatemala...

Een maand geleden stak ik de grens over van Belize naar Guatemala...

Mijn Lonely Planet waarschuwde me al...don,t be surprised if you hear yourself saying, I will have to come back and do that next time.

Ik dacht toen niet dat ik het zou zeggen, maar na een maand rond te reizen in dit prachtige land, moet ik toegeven dat ik het toch moet zeggen!

Guatemala, het land van de maïs, heeft me verrast door zijn overweldigende mooie natuur, de traditionele, lokale bevolking die zoveel moeite doet om te overleven in hun eigen land en de meest aangename medereizigers waarmee ik de mooiste, beste, verdrietige, grappige, ongelooflijke,...ervaringen mee heb mogen delen!

Ik vind het dan ook jammer om te vertrekken uit Guatemala, maar ik weet zeker dat er nog zoveel mooie plekken op me wachten en dat er ook daar vriendelijke locals zullen zijn en fijne reizigers waarmee ik minstens evenveel plezier zal maken!

Honduras....here I come!!!

Guatemala...me encanta!!!

Na enkele dagen chillen en dansen aan het strand in El Salvador ben ik terug op Guatemalteekse grond! :-)

Na de typische markt in Chichicastenango reisde ik naar Quetzaltenango (= Xela) en verbleef ik hier langer dan verwacht...Gelukkig, want ik heb de Maya-cultuur veel beter leren kennen en kunnen ervaren!

Wist je dat:

- ze verschillende Maya-talen spreken, afhankelijk waar ze wonen.

- ze zich anders kleden, ook afhankelijk waar ze wonen.

- ze op de markt Spaans met elkaar praten omdat ze elkaars Maya-taal niet verstaan.

- ze zelfs Jezus in de kerk een typisch kledingstuk aandoen.

- ze op jonge leeftijd (rond de 14 jaar) kinderen krijgen.

- ze op hun 16de trouwen.

- ze kinderen willen (en liefst zoveel mogelijk) om op het veld te werken.

- deze kinderen dus niet naar school gaan en van kleins af aan meewerken op het veld/markt.

- de mensen op de markt graag mee naar België willen komen!

- het Maya-volk zo klein is omdat ze van jongs af aan veel en zware dingen dragen op het hoofd.

- ze geloven in hun eigen 'God' genaamd San Simon, afkomstig van Spanje.

- ze deze man (een levensechte pop) vooral sigaretten en alcohol brengen, ook kaarsen en eten.

- ze die pop echt de alcohol laten drinken, zijn urine opvangen en verdelen als heilig water.

- deze pop ook echt rookt! (Helaas geen foto kunnen nemen)

- je dikke sigaren moet roken en alcohol moet drinken om te weten of je Maya-priester kan worden.

- ik bij een Maya-priester thuis ben geweest en mijn horoscoop heb laten vertellen volgens de Maya-kalender.

- ik een creatieve persoon ben die snel denkt en dus artiest zal worden (volgens de Maya's).

- mijn toekomstige kortbij woont (volgens de Maya's).

- mama blij zal zijn met deze laatste voorspelling ;-)

- mijn drie-daagse trekking naar het meer niet zal doorgaan omdat er te weinig volk is.

- ik momenteel reis in laag seizoen wat dus zijn voor- en nadelen heeft...

- ze hier betalen in Quetzales (=de nationale vogel van Guatemala).

- ik zo'n 30 tot 60 quetzales betaal voor een overnachting (= 3 tot 6 euro).

- ik hier een project heb gevonden waarvan ik al een tasje in België heb gekocht op Fiësta Mundial (remember Evelien?)

- ik opnieuw een handtas en tasje heb gekocht omdat het gewoon veel te mooi is!

- ik nog een dag langer hier blijf om morgen met Melissa (komt vandaag aan uit België) te praten, zij heeft dit project opgestart...

- dit project reeds gesteund wordt door de provincie Limburg!

- het hier 's avonds zo koud wordt dat ik onder 3 dekens slaap.

- een rit in een chicken bus te vergelijken is met een rit in de achtbaan!

- je met 3 tot 4 volwassene op een bank in de bus zit terwijl er eigenlijk maar plaats is voor 2.

- ze ook de kippen mee op de bus nemen...

- ik kan blijven doorvertellen over hoe geweldig het hier is?!